สิ่งที่แม่พูดเท็จพวกเราเสมอมา (แล้วคุณจะรักแม่มากเพิ่มขึ้น)

[Chanapot]

พอขาดเงิน คนแรกที่นึกถึงหมายถึงบิดาแล้วก็แม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึง คือ แฟนและก็เพื่อน

ครั้งแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในตอนที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมกำเนิดในครอบครัวที่ย ากจน หลายครั้ง

ที่ไม่มีอาหารพอเพียงสำหรับทุกคนเวลาทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม รวมทั้งกล่าวว่า"ทานเยอะๆนะลูก แม่หิวเยอะแค่ไหน" คราวแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับอาหารที่มีสาระ ต่อสภาพร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นของกินซึ่งผมชอบกินมาก ในช่วงเวลาที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมเล็มรับประทาน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา


ผมรู้สึกตื้นตันทุกครั้งที่ผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่ว่าแม่ปฎิเสธตลอด แม่บอกว่า "ลูกรับประทานเหอะ แม่ไม่ค่อยชอบรับประทานเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหารายได้มาให้ผมเรียน

และค่าครองชีพทั้งหมดทุกอย่างในบ้าน บางเวลาผมตื่นมากมายลางมืดค่ำ

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งปฏิบัติงานอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆเพียงแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่ครับผม..นอนเถิดครับมันดึกมากแล้ว" ผมพูดกับแม่

และแม่ยิ้มรวมทั้งพูดกับผมว่า"ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่อยากนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเหมือนเคย

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอันมากใจให้ผม แม่นั่งรอคอยผมท่ามกลางแดดแรง

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


แม่ จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกน้ำที่แม่ได้เตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แม้กระนั้นความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่แม่กล่าวว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และก็ภายหลังที่พ่อผมเสี ย ชีวิตด้วยเหตุว่าโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมจำเป็นต้องแบกรับภาระ

ค่าใช้สอยทั้งผองผู้เดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ


ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางบุคคลก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่แต่ว่า แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดกับพูดว่า

"ฉันไม่ต้องการความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบการศึกษาแล้วแล้วก็ได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ต้องการที่จะอยาก

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยสารภาพเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งกลับมาให้ผมด้วย แม่กล่าวว่า "แม่มีเงินพอประมาณอยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดันและสนับสนุน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าชั้นเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบก็ทำงานต่อเลย ด้วยค่าจ้างรายเดือนที่สูงลิ่ว

แล้วก็ผมตั้งมั่นจะพาแม่มาดำเนินชีวิต อย่างสุขสบายกับผม

แต่แม่ผมท่านไม่อยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ พูดกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะสมกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

แล้วก็ครั้งที่แปด

เพียงพอแม่เฒ่าตัวลง ก็จะต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเพราะว่าโร ค ม ะ เร็ ง เพียงพอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ในทันที

แม่นอนอปิ้งอ่อนล้าหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปมากเลย แม่มองผมด้วยสายตาที่ชี้ได้ว่าเธอรัก

แล้วก็มุ่งมาดปรารถนาจะได้เจอผมมากที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมบางมากมาย และมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่ที่รักของผมไปมาก รวมทั้งผมมองดูแม่ด้วยน้ำตานองหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บหัวใจ ด้วยเหตุว่าการได้มองเห็นแม่หวานใจอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมแล้วก็บอกกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่เคยทราบสึกเจ็ บอะไรเลย"

และก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วภายหลังที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงนิรันดร

ครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่มีความสนใจ ใส่ใจกันให้มากมายๆก่อนจะสายไป
พ่อแม่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/
Tags : โกหก