โรค ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ ที่ มักเกิดในเด็กเล็ก แต่ก็สามารถ ส่งผลต่อผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน เชื้อที่เป็นสาเหตุ คือ เชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ซึ่ง ติดต่อผ่านการไอหรือจาม
อาการที่สังเกตเห็นได้ในผู้ป่วย ไอกรน (https://www.vimut.com/article/whooping-cough) มักเริ่มต้นด้วย ไข้ต่ำ ๆ เช่น น้ำมูกไหล แต่ เปลี่ยนไปเป็นอาการที่หนักขึ้น โดย ไออย่างต่อเนื่อง และ มีเสียง "Whooping" หลังจากการไอ ในกรณีรุนแรง อาจ ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อน เช่น ปอดอักเสบ
การค้นหาสาเหตุของอาการ โรคไอกรน มัก เริ่มต้นด้วยการสอบถามอาการ และ การตรวจทางห้องปฏิบัติการ จาก สารคัดหลั่งในโพรงจมูก วิธีการดูแลผู้ป่วยไอกรน ใช้ยากลุ่ม Macrolide เพื่อ หยุดการแพร่เชื้อ และ การดูแลแบบประคับประคอง
วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน (https://www.vimut.com/article/whooping-cough) ใช้วัคซีน DTP หรือ DTaP ซึ่ง ลดความเสี่ยงได้สูง วัคซีน ถูกกำหนดให้ฉีดในช่วงอายุที่เหมาะสม เช่น พร้อมวัคซีนกระตุ้นในผู้ใหญ่ นอกจากนี้ การล้างมือบ่อย ๆ ช่วยลดโอกาสติดเชื้อ
โรคไอกรน แม้จะดูไม่รุนแรงในระยะแรก แต่ เสี่ยงต่อชีวิตในกรณีรุนแรง โดยเฉพาะใน เด็กเล็ก ดังนั้น การป้องกันด้วยวัคซีน ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้